اسماعیل احمدی مقدم، مهدی طائب، محمد رضا نقدی و احمدرضا رادان در نامه‌ای سرگشاده از ملت ایران، خانواده جانباختگان، و رهبر معظم انقلاب به خاطر آنچه سرکوب و ظلم نسبت به معترضان به نتایج انتخابات سال ۸۸ نامیده‌اند، عذرخواهی کردند.
در متن این نام آماده «به عنوان تنی چند از افراد مسول در سال ۸۸، از کوتاهی و قصوری که در حفظ امنیت معترضان به نتایج انتخابات پیش آمد و شهادت تعداد زیادی از شهروندان، از ملت بزرگوار ایران، مقام رهبری، و به خصوص مهدی کروبی و میرحسین موسوی عذرخواهی می‌کنیم. ما به کرده‌ی خود واقفیم و از دادن فرمان سرکوب شرمگینیم.»
«ما قصد خیر داشتیم و حفاظت از نظام و اسلام را واجب دانستیم، غافل از اینکه نظام اسلامی ما بدون حمایت مردم ما، معنأیی ندارد. نظام ما و انقلاب ما، قبل از هرچیز مردمیست و فاصلهٔ مردم با نظام سمی مهلک است. ما مسئولیت تمام اتفاقات را می‌پذیریم و با بوسیدن دست رهبری نظام، آماده اشدّ مجازات هستیم. از معترضان آن روز‌ها و به خصوص خانوادهٔ جانباختگان طلب عفو داریم ولی وجدان خود را تنها پس از دیدن سزای اعمال خود اسوده خواهیم یافت. مهمتر از همه اینها، هزینه‌ای که ما با این کار به نظام تحمیل کردیم غیر قابل جبران بود.»
در ادامه آماده «نامه سعید مرتضوی اولین نشان از بازگشت به عقل و انصاف بود، ولی تلنگر اصلی نوشتن این نام توسط ما چهار خادم ملت، پاسخ زیبا و سرشار از فهم و بزرگی و «زنده باد مخالف من» محمد رضا جلائیپور بود. ما همچنین از همکاران و همفکران خود درخواست داریم که با پذیرفتن مسئولیت و دراز کردن دست دوستی، به پای این ملت بیافتند که کوچک بودن در این کار نیست. کوچک بودن در عامل اختناق و سرکوب بودن است. کوچک بودن در نگاه ماست. و سایز خیلی مهم است»
خبرگزاری گشنیز 